კაციტაძე დავით დეკანოზი დაბ. 1933. 2023წ. საჩხერის წმინდა ნინოს სახელობის საკათედრო ტაძრის წინამძღვარი,   გარდ. 03 მაისი 2024წ. დაკრძ. ამავე ტაძრის ეზოში

გორისჯვრის ტაძრის გზის მშენებლობის ისტორია და მამა დავით კაციტაძე. 1980 წელს, კომუნისტური რეჟიმის მმართველობის პერიოდში, მეუფე ქრისტიფორე წამალაიძეს მამა დავითისათვის დაუვალებია გორისჯვრის გზის გაკეთება. ტაძრამდე მისასვლელი სამანქანო გზა არ არსებობდა, ტერიტორია მეტწილად კლდოვანი ქანებისაგან შედგებოდა. მეუფემ დაიბარა მამა დავითი და განუცხადა, რომ საჩხერის წმინდა ნინოს ტაძრის გახსნის შემდეგ იგი გორისჯვრის ტაძრამდე მისასვლელი გზის მშენებლობასაც რომ ჩადგომოდა სათავეში კომუნისტი მაღალჩინოსნები და მილიცია მძიმე მდგომარეობაში ჩააყენებდნენ, ამიტომ მეუფის მაგივრად მამა დავითს უნდა აეღო თავის თავზე აღნიშნული საქმე. მამა დავითმა ნახა ტრაქტორისტი ელგუჯა ხითარიშვილი გორისჯვრის გზის გასაკეთებლად. ტრაქტორისტმა 800 მანეთი მოითხოვა, რომელიც იმ დროისათვის ძალზედ დიდ თანხას წარმოადგენდა. მეუფე ქრისტიფორემ მამა დავითს აღნიშნული 800 მანეთი გადასცა. დაიწყო ტრაქტორისტმა მუშაობა, ნახევარი საქმე რომ გააკეთა მამა დავითს განუცხადა, რომ იგი შეცდა თანხის რაოდენობის მოთხოვნაში და კიდევ 500 მანეთი მოითხოვა მუშაობის გაგრძელებისათვის. ტრაქტორისტი თავის მოთხოვნას იმით ასაბუთებდა, რომ ტრაქტორი ერთ-ერთი დაწესებულების იყო და მას ამ დაწესებულების ხელმძღვანელებისათვის უნდა გაეყო აღებული თანხა, მაშინ როდესაც იგი თავად ატარებდა ასტრონომიულად დიდ და სარისკო სამუშაოს. მამა დავითს საქმის ვითარება მეუფე ქრისტიფორესათვის მოუხსენებია. აღმოჩნდა, რომ ეკლესიას ეს 500 მანეთი არ გააჩნდა. გორიჯვრის გზის მშენებლობას შეწყვეტის საშიშროება დაემუქრა. მაგრამ, უფლის წყალობით, ისე, რომ არავის უთხოვია საჩხერის მოქალაქეებისათვის დახმარება და ეს ამბავიც არ გახმაურებულა, მოულოდნელად მამა დავითს დაუკავშირდა ზაური (წიკილო) მღებროვი, რომელსაც 500 მანეთი გადაუცია მისთვის. ეს თანხა ზაურის ძირითადად ეროვნებით სომეხ ხორცით მოვაჭრეებში შეუგროვებია. გზის მშენებლობა განახლდა. მამა დავითმა მოიძია საჩხერის ატეკიდან საწვავი. მას ჩუმად აჩუქეს ხუთი ორას ლიტრიანი კასრი, რომელიც მარხილით, ხარებით აატანია მოდინახეზე.

მალე გორისჯვრის გზის მშენებლობის ამბავმა მილიციამდეც მიაღწია. დაიბარეს ელგუჯა ხითარიშვილი მილიციაში და კითხეს - რატომ აკეთებ ამ გზას რამ გაგაგიჟაო, ელგუჯას უთქვამს ნაურტევზე მინდა გზა გავიყვანო, რათა იქ ღორების ფერმა გავაკეთო და სახელმწიფოს ხორცი ჩვაბაროო. მილიციელებს არ დაუჯერებიათ. ბედად ელგუჯა ხითარიშვილი მართლაც მეღორეობას ეწეოდა და საკმაო რაოდენობის ხორცი ქონია ჩაბარებული აქამდე სახელმწიფოსათვის, მან მილიციელებს წარუდგინა ჩაბარების დამადასტურებელი ქვითრები, მილიციელებს დაჯერების გარდა სხვა გზა არ გააჩნდათ და გზის მშენებლობაც განახლდა. ასე დასრულდა გორისჯვრის ტაძრის გზის მშენებლობა უმძიმეს, კომუნისტური რეჟიმის მმართველობის პირობებში. მამა დავითს კი დღემდე არ შეუწყვეტია აღნიშნულ ტაძარზე ზრუნვა.

კაციტაძე ანდრია მედავითნე 1883წ. ყარაია/ყარაიაზი (გარდაბანი) მთავარანგელოზის ეკლესია

კაციტაძე  დიმიტრი მედავითნე  1908, 1916წ. ხელთუბანი (ბერბუკის თემი, გორი. ორიგინალში ხევთუბანი) სამების ეკლესია

 საპატრიარქოს უწყებანი N26 3-16სექტემბერი 2009წ გვ.12

28 აგვისტოს საჩხერის წმინდა ნინოს სახელობის საკათედრო ტაძარში ცხუმ-აფხაზეთის, ჭიათურისა დასაჩხერის მიტროპოლიტმა დანიელმა (დათუაშვილი) დიაკვნად აკურთხა თბილისის სასულიერო სემინარიის კურსდამთავრებული ლევან კაციტაძე. დიაკონი ლევანი სავანის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიაში იმსახურებს.  

საპატრიარქოს უწყებანი N28 2-15 სექტემბერი 2010წ გვ. 9

ხელდასხმა

22 აგვისტოს საჩხერის წმინდა ნინოს სახელობის საკათედრო ტაძარში ცხუმ-აფხაზეთის, ჭიათურისა და საჩხერის მიტროპოლიტმა დანიელმა (დათუაშვილი) მღვდლად დაასხა ხელი სავანის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიის დიაკვან ლევან კაციტაძეს. მღვდელი ლევანი სარეკის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის შობის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად დაინიშნა.

1912 წლის ჟურნალ „შინაურ საქმეების“ N36-ში გამოქვეყნდა მამა ერასტის სამადლობელი წერილი, სადაც ის მადლობას უხდის ყველა შემომწირველს: „მამაო რედაქტორო! უმორჩილესად გთხოვ ნება მიბოძოთ თქვენი პატივცემული გაზეთის „შინაური საქმეების“ საშვალებით უღრმესი მადლობა გამოუცხადო მე და ჩემი მრევლის მხრით, გარეშე სამრევლოთა მცხოვრებთ, რომელთა შემოსწირეს რწმუნებულ ჩემდამო ჩორჯოს წმიდის სამების ახალი ეკლესიის შენობისათვის: თედორე სიმონის ძე იმედაძემ და მისმა მეუღლემ ეკატერინემ ხუთ-ხუთი თუმანი. აგრეთვე ამათი შეგონებით შემოწირეს შემდეგ პირთა: ერმილე სპირიდონის ძე იმედაძემ 3 მანეთი; პავლე გიორგის ძე იმედაძემ 1 მანეთი; სიმონ გიორგის ძე იმედაძემ 1 მანეთი; ლუკა დიმიტრის ძე პატარიძემ 1 მანეთი; ლავრენტი ალექსის ძე აბუთიძემ 1 მანეთი; დომენტი დიმიტრიოსის ძე აბუთიძემ 50 კაპიკი; მიხეილ ლევანის ძე აბუთიძემ 1 მანეთი; იასონ ანთიმოზ იასონის ძე ჭელიძემ 1 მანეთი; ლონგინოზ მანუჩარის ძე ყიფიანმა 1 მანეთი; ევგენი ყარამანის ძე დალაქიშვილმა 1 მანეთი; სამსონ ლაიშვილმა 1 მანეთი; აპოლონ სიმონის ძე ნამგალაძემ 1 მანეთი; კოსტა დვალმა 1 მანეთი; მიხეილ თედორეს ძე ჩიტალაძემ 1 მანეთი; მალაქია ზაქარიას ძე მეტრეეველმა 50 კაპიკი; კოსტა კაციტაძემ 50 კაპიკი; ანთიმოზა გობეჯიშვილმა 50 კაპიკი; აპოლონ სოფრომის ძე ჯოხაძემ 50 კაპიკი და იოსებ ომანის ძე რაზმაძემ 50 კაპიკი“.