კაკუშაძე პეტრე ივანეს ძე მღვდელი
იმერელი დიაკონი, მღვდლად ეკურთხა პეტერბურგს. განწესებული იყო მღვდლად მარიამ დედოფლის, სოლომონ მეორის ქვრივი, კაცია დადიანის ასულის საყდარში.
1827 წელს მარიამ იმერეთის დედოფალმა "პეტრე დიაჩოქი" გაგზავნა მოსკოვიდან პეტერბურგს იოანესთან (H-2226 ფ. 152).
ფარნაოზ ბატონიშვილი 1830წ. საქართველოს ეგზარქოსს იონას სთხოვს პეტრე კაკუშაძეს მღვდლად კურთხევის ნება მივცემა და მღვდლად კურთხევა. ეგზარქოსმა " მისწერა ნების მიცემა და აკურთხეს პეტერბურგში". აჩვენებს ტარასი არქიმანდრიტი 1862 წლის შეთქმულების საგამძიებლო კომისიას. (ლენინგრადის ფონდი IV რვ. ფ. 663-664. 1833 წლის 18 იანვარს ჩვენება).
1841 წლის 19 მარტს პეტერბურგს გარდაიცვალა დედაფალი მარიამ. დედოფლის სიკვდილის შემდეგ პეტრე კაკუშაძე საქართველოში გამოისტუმრეს, თან გამოატანეს დედოფლის საყდრის დარჩენილი ზოგი სამკაული. ფარნავაზ ბატონიშვილმა თან დაადევნა სარეკომენდაციო წერილები: მთავარმმართებელთან და ეგზარქოსთან (SD -2278/s 103). სწერს ფარნაცაზ ბატონიშვილი თეკლა ბატონიშვილსაც, საქრთველოში ჩამოსული პეტრე დიაკონი თეკლე ბატონიშვილმა მოწყალებით მიიღო (SD -2249/3 1631).
1843 წელს პეტრე კაკუშაძე რუსეთს დაუბრუნდა. ორი წლის შემდეგ, 1845 წლის 14 დეკემბერს გარდაიცვალა (SD -2257 5/1631)
ამ ფაქტმა ძალიან დაგვაღონა პეტერბურგელი ქართველები.
იფიქრეთ, როგორც დიდად შევსწუხდებოდით. ქართველი ღვდელი აღარავინა გვყამს.
წყარო XIX საუკუნის პირველი ნახევრის ქართული საზოგადოებრის ისტორიისათვის. ავტორი მაქსიმე ბერძენიშვილი თბილისი 1983წ.
მასალა წიგნებიდან მოგვაწოდა მალხაზ კაკუშაძემ
ტექსტი აკრიფა დავით ფეიქრიშვილმა