1923 წ. 6 მარტს მონასტერში ჩატარდა ადგილობრიი კრება, სადაც გადაწყდა მონასტრის ქონების მოვლა-დაცვის საკითხი და სამონასტრო საქმეები განაწილდა:
„1) წინამძღვარმა უნდა აწარმოვოს მიწერ-მოწერა მონასტრის საქმეების შესახებ, როცა დაისაჭიროვოს საქმემ, მოეხმაროს ეკონომოსს წიგნის წარმოებაში, თვალყური ადევნოს ღვთისმსახურებას და სხვა სამონასტრო საქმეებს;
2) ეკონომოსმა, მღვდელ-მონაზონმა ათანასემ (ზაქარიაშვილი) დაიცვას ეკლესიის ქონება, აწარმოვოს შესავალ-გასავლის წიგნი, მოუაროს ფუტკარს და წისქვილს;
3) იღუმენმა მათემ (ბერეკაშვილი) აცხოს სეფისკვერი;
4) მღვდელ-მონაზონ ეპიფანეს (ხონელია) მიენდოს [[გალავანი|გალავნის]] დიდი კარების და [[რკინა|რკინის]] კარების გასაღებები და თავის-თავის დროზე გააღოს და დაკეტოს;
5) მღვდელ-მონაზონ სილოვანეს (ჭირაქაძე) დაევალოს ეკლესიაში ღვთისმსახურების დროს წიგნების კითხვა;
6) მღვდელ-მონაზონ დოდოს (სვანიძე) ევალება ჩიხაოს მოვლა და ღამე გამთევ სტუმრების და მლოცველების მიღება;
7) მღვდელ-მონაზონ ექვთიმეს (კერესელიძე) ევალება მორჩილ იოსებ ლეჟავასთან ერთად მონასტრის ეზოს დასუფთავება და სუფთად შენახვა;
8) დიაკონ ლუკა ჭირაქაძეს მორჩილის დახმარებით და ეკონომოსის ზედამხედველობით ევალება ეკლესიის დაგვა-დასუფთავება, შანდლების დაწმენდა და ხატების სუფთად შენახვა“.
1923 წ.
გელათი (ტყიბული) მონასტერი