ოფიციალურ მონაცემებში გარდაცვალების ადგილი სწერია სოფელი აგუძერა
ბოლნისის ბატალიონი რიგითი
1992-1993 თეთრი არწივის საარტილერიო დივიზიონი წიგნი http://mematiane.ge/product-details.php?id=6165
1993 წლის 21 თებერვალი
გოჩას და ლევანის დაკარგვით მიღებული ჭრილობები
ჯერ მოშუშებული არ გვქონდა,
რომ თავს ახალი უბედურება
დაგვატყდა. ტყვარჩელის ფრონტზე, სოფელ ატარა არმიანსკაიას
მიმდებარედ, ბრძოლისას კიდევ
ერთი ვაჟკაცი, გია ჯოგლიძე
დავკარგეთ.
გიორგი ბოლნისიდან იყო. ამ
რეგიონიდან ჩვენს საარტილერიო დივიზიონში ბევრი ხალხი
იბრძოდა. ბოლნისს საკუთარი
ბატალიონიც ჰყავდა, მაგრამ ეს
ორი შენაერთი ისე მჭიდროდ
ვიყავით ერთმანეთთან დაკავშირებული, რომ ბოლნისელთაგან
რომელი მებრძოლი ბოლნისს
ეკუთვნოდა და რომელი დივიზიონს, არავინ ვიცოდით. მათი უმრავლესობა ფრონტზე მსუბუქი
არტილერიის დანადგარით, „აგეესით “, მუშაობდა.
გია ჯოგლიძე 20 წლის აფხაზეთის ომში გახდა. მაგრამ
არაჩვეულებრივი ათლეტური მონაცემების და მისი ასაკისთვის
შეუფერებლად ძალზედ გაწონასწორებული ქმედებებით
უბადლო მებრძოლად ჩამოყალიბდა. ბავშვობიდან სპორტს მიჰყო
ხელი. ნიჭიერ, ტანმაღალ და არაბუნებრივი ძალის მქონე
მოზარდს ჭიდაობის მასწავლებელმა „ახალგაზრდა ვეფხვი“
უწოდა. მისი ფიზიკური მონაცემების წყალობით, ცოტა ხანში, ამ
- 96 -
ისედაც მრისხანე ზედმეტსახელს კიდევ ერთი „კლიჩკა“ ვანდამი
დაემატა.
გარდაცვალებამდე ორი თვით ადრე უმძიმესი კონტუზია
მიიღო. მისგან გამოწვეული სიმპტომები ისეთი ძლიერი გამოდგა,
რომ გია თბილისის ჰოსპიატალში დააწვინეს.
ცოტა მომჯობინებული გიორგი საავადმყოფოდან კვლავ წინა
ხაზზე მიიწევდა.
- ჯერ იქნებ ბოლომდე გამოჯანმრთელებულიყავი, -
ემუდარებოდა დარჩენას დედა.
- ფრონტზე მყოფ ბიჭებსაც ჰყავთ დედები, მათი თხოვნით
ყველა სახლში რომ დაჩეს, ვინღა იომებს? - თავს იმართლებდა
გია.
ახალგაზრდა ვაჟკაცის მშობელი მიხვდა, რომ მისი
აღზრდილი შვილი სხვანაირად ვერ მოიქცეოდა. თავი დახარა და
ტირილი დაიწყო.
ეს მათი ბოლო საუბარი გამოდგა. ერთმანეთს ორი თვის
შემდეგ კვლავ შეხვდნენ. დედა კვლავ ტიროდა, ოღონდ იგი
ამჯერად თავაწეული შეეგება სამშობლოსათვის დაღუპული
რაინდის ცხედარს.
ათარა[1] (ყოფ. ნაბჟოუ — გადაერქვა 1948 წლის 3 სექტემბერს[2]) — სოფელი აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, მდინარე კოდორის ორივე ნაპირზე. თემის ცენტრი (სოფლები:ათარბა-იხუსთა, ნახურზოუ). ზღვის დონიდან 100 მ, შავი ზღვიდან 10 კმ, ოჩამჩირიდან 31 კმ. 2008 წლიდან ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის მიერ
