გლდანის მემორიალის სრული სია გადადი ლინკზე

მე-2 საარმიო კორპუსი 24-ე ბრიგადა 242-ე ბატალიონი წიგნიდან "საქართველოსთვის"

მერაბ  სალარეფის  ძე  მარგიანი   დაიბადა  1974  წლის  25  აგვისტოს, ოჩამჩირის  რაიონის  სოფელ  კოჩარაში. 

მარგიანებს  ერთადერთი  ნანატრი   ვაჟი  ჰყავდათ,თვალისჩინივით  შეჰყურებდნენ,თავს  დასტრიალებდნენ,შეჰხაროდნენ...    1990  წელს   წარმატებით  დაამთავრა  კოჩარის  საშუალო  სკოლა  და  ჩაირიცხა  თსუ  სოხუმის  ფილიალში, ფიზიკური  აღზრდის  ფაკულტეტზე.  იყო  აქტიური სტუდენტი -  მონაწილეობდა  უნივერსიტეტის  მიერ  მოწყობილ  სპორტულ  შეჯიბრებებში. უღალატო,თავმდაბალი , გულმხურვალე  მამულიშვილი - ახასიათებდნენ  მას  მეგობრები.

  აფხაზეთში  ომის  დაწყებისთანავე  მერაბი  თავის  მეგობრებთან  ერთად  ჩადგა  სამშობლოს  სადარაჯოზე.  დედისერთა  მერაბმა  დედის  თხოვნაზე  არ  ჩართულიყო  საბრძოლო  მოქმედებებში,  ასე  უპასუხა : „ დედიკო, ომია, ომი,  და  სხვა გზა  არაა,  ომში  უნდა  წავიდეო!“ სიყრმის  მეგობართან  , რომან  იოსელიანთან  ერთად ჩაირიცხა  საქართველოს  რესპუბლიკის  თავდაცვის  სამინისტროს  ეროვნული  გვარდის მე-3   ბრიგადის  მე-4  ბატალიონში, შემდეგ  მე-2  საარმიო  კორპუსის  24-ე  მექანიზირებული  ბრიგადის  242-ე  ბატალიონში.

  1992  წლის  23  სექტემბრის  შემდეგ  დედას  აღარ უნახავს.  1992  წლის  18  ნოემბერს  ერთ-ერთი  საბრძოლო  ოპერაციის   დროს,ოჩამჩირის  რაიონის  სოფელ  ცხენისწყალთან  თავის  თანამებრძოლებთან  - რომან  იოსელიანთან  , ბაკურ   გიგლემიანთან, ვახტანგ  იოსელიანთან  ერთად  ააფეთქეს  საბრძოლო  მანქანაში.

  მერაბ  მარგიანი  დაკრძალულია  მშობლიურ   კოჩარაში.