მე-2 საარმიო კორპუსი 23-ე ბრიგადა მე-8 ბატალიონი წიგნიდან "საქართველოსთვის"
ელგუჯა გვიჩიანი დაიბადა 1932 წლის 7 ივლისს, მესტიის რაიონის სოფელ ლატალაში.
1953 წელს დაამთავრა ქუთაისის პედაგოგიური ინსტიტუტი და მუშაობა დაიწყო სოხუმის რაიონის სოფელ ამზარის დაწყებით სკოლაში. 1954-1956 წლებში სამხედრო-სავალდებულო სამსახური მოიხადა ქალაქ მოსკოვში. შემდეგ კი, თავის სკოლაში დაბრუნებული, დირექტორის თანამდებობაზე დანიშნეს. 1988-1990 წლებში მუშაობდა აფხაზეთის დემოგრაფიული საბჭოს თავჯდომარედ. იყო „ლემის“ საფიცთა საბჭოს ერთ-ერთი დამაარსებელი.
1992-1993 წლებში , აფხაზეთის ომის დროს, ელგუჯა გვიჩიანი მეთაურობდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს ერთ-ერთ ოცეულს. 1992 წლის შემოდგომაზე მოწინაააღმდეგემ გადაწყვიტა სოხუმზე იერიში ყველასგან მივიწყებული, სოხუმჰესიდან გუდაუთის მიმართულებით , წლების წინ სატყეო მეურნეობის მიერ გაყვანილი გზის გამოყენებით მიეტანათ. დაიწყეს კიდეც ტექნიკის შემოყვანა. ელგუჯა გვიჩიანმა მოსალოდნელი შემოტევის შესახებ შტაბს აცნობა, მაგრამ მას არავინ დაუჯერა... 3 ივლისს კი კომანში ოთხასმა ჩეჩენმა მეომარმა საშინელი ტრაგედია დაატრიალა... დაღუპულებს შორის იყო ელგუჯა გვიჩიანიც.
საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულებით სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლაში გამოჩენილი გმირობის,ვაჟკაცობისა და თავგანწირვისათვის ელგუჯა გვიჩიანი,სიკვდილის შემდეგ, დაჯილდოვდა ვახტანგ გორგასლის I ხარისხის ორდენით.
მარინა ნაჭყებია დ.1956წ. აფხაზეთის მებრძოლთა მკვლევარი დ. სოხუმი აფხაზეთი
მე-8 ბატალიონის III ასეული
დაიბადა 1932 წლის 7 ივლისს, მესტიის რ/ნ სოფ ლატალში. 1953 წელს დაამთავრა
ქუთაისის პედაგოგიური ინსტიტუტი. ამავე წლიდან იწყებს მუშაობას სოხუმის რ/ნ
სოფელ ამზარის დაწყებით სკოლაში. 1954-1956 წლებში გაიარა სამხედრო
სავალდებულო სამსახური ქ. მოსკოვში. 1956 წელს გააგრძელა მუშაობა იგივე
სკოლაში დირექტორის თანამდებობით. 1988-1990 წლებში მუშაობდა აფხაზეთის
დემოგრაფიული საბჭოს თავმჯდომარედ. იყო „ლემი“-ს ნაფიცთა საბჭოს ერთერთი
დამაარსებელი. 1990-1993 წლებში იყო აფხაზეთის მწერალთა კავშირის
თავმჯდომარე. 1992-93 წლებში აფხაზეთის ომის პერიოდში ირიცხებოდა 23-ე
ბრიგადის III ასეულის ოცმეთაურად.
1992 წლის შემოდგომაზე ჩვენი მოწინააღმდეგე ცდილობდა სოხუმზე იერიში სხვა
მიმართულებიდან განეხორციელებინათ, რისი მზადებაც კამანელმა მზვერავებმა
შეამჩნიეს. ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირის დროს, წლების უკან სატყეო მეურნეობის
მიერ სოხუმჰესიდან გუდაუთის მიმართულებით გზა იყო გაყვანილი, ამ დროისთვის
კი გამოუყენებელი და ყველასგან მივიწყებული. თუმცა აფხაზებს და რუსებს
ახსოვდათ და სწორედ მათ გამოიყენეს ეს გზა მძიმე ტექნიკის შემოსაყვანად. ელგუჯა
გვიჩიანმა აცნობა ცენტრალურ შტაბს მოსალოდნელი შემოტევის შესახებ, მაგრამ მას
არავინ დაუჯერა, რადგან ამის წარმოდგენა ბევრისთვის ძნელი იყო. დაუჯერებლობის
შედეგი კი 3 ნოემბერს დაგვატყდა თავს, რომელიც 400 მებრძოლისგან შემდგარი,
ჩეჩენთა ბატალიონმა განახორციელა.
1993 წლის 5 ივლისს სოფ. კამანში მიმდინარე ბრძოლის დროს ელგუჯა გვიჩიანი
გმირულად დაეცა ბრძოლის ველზე.
ელგუჯა გვიჩიანს სიკვდილის შემდეგ მიენიჭა ვახტანგ გორგასლის პირველი ხარისხის
ორდენი (ბრძ.# 00102 4.12.1994 წ.)