ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა
სულ რაოდენობა: 15
ბმულის კოპირება|
მათიკაშვილი სფირიდონ (სპირიდონ?) მღვდელი 1807, 1819, 1831, 1840წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
მათიკაშვილი ზაქარია დიაკონი, 1818წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
ბეუქლიშვილი იოსებ მღვდელი, 1812, 1818წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
მათიკაშვილი ბართლომე მღვდელი, 1850წ. გრემი (ყვარელი) წმიდა პეტრე პავლეს, ტაძარი, 1819წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
მათიკაშვილი ვასილ მღვდელი, 1850წ. კუჭატანი (ყვარელი) ღვთიმშობლის შობის ეკლესია თელავის მაზრა, 1840წ. დიაჩოქი, ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
მათიკაშვილი ივანე დიაჩოქი, 1850წ. ყვარელი ნათლისმცემლის შობის ეკლესია თელავის მაზრა. 1850წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
|
|
|
|
მათიკაშვილი ისაკ დიაკვანი, 1860, 1870, 1880წ. ყვარელი ფერისცვალების ეკლესია თელავის მაზრა სრულად ნახვა |
|
|
|
|
|
|
ფერაძე გიორგი მღვდელი 1863-1911წწ 1894 წელი ყვარლის მაცხოვრის ფერისცვალების სახელობის ეკლესია. დასაფლავებულია ქ. თელავის ძველ სასაფლაოზე. ფოტო მღვდელი გიორგი ფერაძე (1863 – 1911)
გიორგი ფერაძე მეუღლესთან და შვილთან ერთად. მოძღვარ – მასწავლებელი ფერაძეების ადრეული წინაპრები მწყემსები იყვნენ, მაგრამ ერთ დილით, უდაბნო ადგილას, სადაც ორი მწყემსი დარაჯობდა თავის ფარას, გაისმა ზარების სასწაული ხმა და ამ მელოდიის ბგერებში ერთ-ერთ მწყემს ეუწყა, რომ მისი შთამომავლები უნდა ქცეულიყვნენ ადამიანთა სულების მწყემსებად. ამ დროიდან იწყება ახალი ჟამი მათი გვარის ცხოვრებაში. ცხვრის მწყემსები სულთა მწყემსებად გადაიქცნენ. მღვდელი გიორგი ფერაძე დაიბადა 1863 წელს. მამამისი მღვდელი სვიმონი ოაკიმეს ძე ფერაძე 1866-1882 წლებში მსახურობდა იმერეთის ეპარქიაში, სოფელ უბისის წმიდა გიორგის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად. გარდა გიორგისა, მას ჰყავდა უფროსი ვაჟიც-მღვდელი რომანოზ ფერაძე, წმინდა მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძის მამა.
1877-1881 წლებში გიორგი ფერაძე სწავლობდა ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელში. 1881 წლის 2 ივნისს მან ქუთაისის პედაგოგიურ სასწავლებელში ჩააბარა, რომელიც 1885 წელს წარჩინებით დაამთავრა და მასწავლებლის მოწმობა მიიღო. სასწავლებლის დამთავრებლის შემდეგ ორი წელი მუშაობდა სოფელ სიმონეთში სამრევლო-საეკლესიო სკოლის მასწავლებლად. 1888 წლის იანვრიდან კი იგი განამწესეს საქართველო-იმერეთის სინოდალურ კანცელარიაში. 1890 წლის 21 იანვარს საქართველოს ეგზარქოსმა პალადიმ (რაევი) გიორგი დიაკვნად აკურთხა, ერთი კვირის შემდეგ კი მღვდლად დაასხა ხელი და სამცხე-ჯავახეთის მხარეში, სოფელ ვალეს ყოვლადწმინდა 145 ღვთისმშობლის შობის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად დანიშნა. ორი წელი იგი უსასყიდლოდ ასწავლიდა საღვთო ჯულს ვალეს სამრევლო-საეკლესიო სკოლაში. 1892 წლიდან იგი მუშაობდა კავკასიაში ქრისტიანობის აღმდგენელი საზოგადოების სკოლის მასწავლებლად. 1894 წლის 21 თებერვალს მამა გიორგი ყვარლის მაცხოვრის ფერისცვალების სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად გადაიყვანეს. 1896 წელს საგვერდულით დაჯილდოვდა, ხოლო 1897 წლის 14 ივნისს კი, რუსეთის იმპერიის პირველი საყოველთაო აღწერის დროს გამოჩენილი ერთგულებისათვის, სამკერდე მუქი ვერცხლისფერი მედლით დააჯილდოვეს. 146 1897 წლის 1 სექტემბერს მამა გიორგი ყვარლის ორკლასიანი სასოფლო სასწავლებლის საღვთო სჯულის მასწავლებლად დაინიშნა. 1900 წლის 1 მაისს სკუფია უბოძეს. 1903 წელს კი წმინდა სინოდმა მადლობის სიგელი უწყალობა. 1905 წელს მამა გიორგის უეცრად ავად გაუხდა უფროსი ძმა-მღვდელი რომანოზი, რომელიც იმ დროს კახეთში, ბაკურციხის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიაში მოღვაწეობდა და გარდაიცვალა. დატოვა დამწუხრებული მეუღლე მარიამ სამადაშვილი და სამი მცირე წლოვანი შვილი. მამა რომანოზი დაასაფლავეს ბაკურციხის ეკლესიის ეზოში. მის ვაჟიშვილებიდან შუათანა, გრიგოლი, რომელიც მაშინ შვიდი წლის იყო, ბიძამ, ყვარლის ფერისცვალების ეკლესიის მღვდელმა, გიორგი ფერაძემ აღსაზრდელად თავისთან წაიყვანა, სადაც მომავალი წმინდანი-მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძე, დაახლოებით ხუთი წელი ცხოვრობდა, ვიდრე თბილისში გაგზავნიდნენ მას სასწავლებლად და ეხმარებოდა ბიძას წირვა-ლოცვებზე სტიქაროსნად. ამაგდარი ბიძა-მღვდელი გიორგიც 1911 წლის 7 სექტემბერს გარდაიცვალა დასაფლავებულია ქ. თელავის ძველ სასაფლაოზე. ყვარელი ამაყობს თავისი ღვაწლ-მოსილი მოძღვარ-მასწავლებლით-მღვდელ გიორგი ფერაძით და მისი აღზრდილითა და ძმიშვილით-წმ. მღვდელმოწამე გრიგოლ ფერაძით, რომელსაც თავისი უდიდესი ნიჭიერება წმ. ილია მართლის ნააკვნარმაც დაანათლა. 147 |
 წყარო: მამა დავითის ტაძრის წინამძღვრები (არასრული სია) 1959-1961 დეკანოზი ვალერიან ალექსანდრეს ძე ტაბლიაშვილი
დეკანოზი ვალერიან ტაბლიაშვილი მეუღლესთან ერთად; |
|
|
| ეკლესიის მსახურნი და შემწირველნი |
