ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრმა დავით რაზმაძემ პარტიის რიგებში შემოსვლისთანავე დაიმკვიდრა ალალი, მოსიყვარულე და უშიშარი კაცის სახელი. იგი მუდამ ამართლებდა პარტიის ნდობას და პირნათლად ასრულებდა ყველა დავალებს მეტად რთულ და საპასუხისმგებლო უბნებზე. აქტიურად მონაწილეობდა პარტიის მიერ მოწყობილ ყველა აქციაში. ასევე მას დიდი წვლილი მიუძღვის პარტიის საორგანიზაციო სამსახურის ფორმირებაში.სამშობლოს პირველივე დაძახებაზე დავით რაზმაძე სოხუმში გაემგზავრა და ქაქუცა ჩოლოყაშვილის პოლკში ჩაირიცხა მოხალისედ.
ეშერასთან ბრძოლის დროს მტრის ტყვიამ შეწყიტა მისი სიცოცხლე.