ბიოგრაფიული ცნობები ჩემი სათაყვანებელი ძამიკოს გიას შესახებ.

ბიოგრაფია მისი ძალზე ჩვეულებრივია:

დაიბადა 1961 წლის 23 ივნისს ქალაქ ბორჯომში. 1968 წელს შევიდა ბორჯომის რკინიგზის # 6 საშ. სკოლაში, რომელიც 1978 წელს დაამთავრა, კარგ მოსწავლედ ითვლებოდა, თუმცა ბიჭების უმეტესობისათვის დამახასიათებლი სიანცე არ აკლდა.

1981 წელს გაიწვიეს სამხედრო სამსახურში. 1983 წელს დაბრუნდა ჯარიდან და 1984 წელს ჩააბარა მისაღები გამოცდები და ჩაირიცხა სასოფლო-მეურნეო ინსტიტუტში მექანიზაციის ფაკულტეტზე, დაუსწრებელ განყოფილებაზე. მუშაობდა პროფილით ბორჯომის მტპ საწარმოს ადმინისტრაციულ აპარატში.

1986 წელს დაოჯახდა, შეეძინა 2 ვაჟი – ზურაბი, რომელიც ამჟამად 6 წელშია და ონისე, რომელსაც თებერვალში 3 წელი შეუსრულდება.ზურიკოს მამა კარგად ახსოვს. ის და მამიკო მეგობრები იყვნენ, მაგრამ არ ტირის: მე ფილმი ვნახე, ქრისტემ კაცი რომ გააცოცხლა და ჩემს მამიკოსაცაღადგენს, ამიტომ არ უნდა ვიტიროო, ონისე კი, თუ დაგვინახავს აცრემლებუებს, გვეუბნება არ იტიროთ, ჩემი მამიკო აფხაზეთშია, იმის ტანკს ვერაფერი ერევა, ნუ ტირიხართ, გია მოვა, მოვაო.

1992 წლის 23 ივნისს შეუსრულდა 31 წელი, 1992 წლის 1 სექტემბერს დაიღუპა ეშერასთან,

დაკრძალულია ბორჯომში.

ფოტოები გადაღებულია ბორჯომის ვეტერანთა დეპარტამენტში

ფოტოების გააღებაში მოგვეხმარა ბორჯომის მკვიდრი: გიორგი კუპრაძე, კობა გვარამაძე