მერაბ გელაშვილი დაბადებულია სოფელი ნაბადური ხარაგაული  05 მარტი 1960 წელს გარდაიცვალა 18 სექტემბერი 1993 წელი ოჩამჩირე

დედის ცრემლი

მუდამ ასე ყოფილა საქართველოში, როგორც კი მამული შველას ითხოვდა –ქუდზე კაცი გადიოდა მტერთან საბრძოლველად. ჩვენმა ავბედითმა დღეებმაც მოითხოვა ქუდზე კაცი და ჯერაც უწვერული, სიცოცხლეს შეჭიდებული ახალგაზრდების მჩქეფარე სისხლი, რამეთუ ქვეყნის სირცხვილ-ნამუსი მხოლოდ და მხოლოდ სისხლით მოიბანება.

მიდიან ვაჟკაცები მამულის სადარაჯოზე.

და მიაქვთ ცხელი გულები, რომლებსაც მალე აცივებს ტყვია.

-. და აღარ უშრებათ დედებს თვალებში ცრემლი.

ერთი მრავალთაგანი, რომლებმაც მამულს ანაცვალეს სიცოცხლე, მერაბ გელაშვილია. მისი სისხლი და გენი კვლავ აგრძელებს სიცოცხლეს, რადგან ქვეყნისთვის თავდადებული ვაჟკაცები უკვდავნი არიან.

ხარაგაულის რაიონის სოფელ ნადაბურში 1960 წლის 5 მარტს გამთენიისას თოფის ქუხილმა შეაღვიძა სოფელი. გელაშვილების ოჯახში პირველი შვილი გაჩნდა და ისიც ვაჟი. რა იცოდა მაშინ გახარებულმა მამამ, დომენტი გელაშვილმა, რომ მისი შვილის სიცოცხლე 33 წლის ასაკში ასევე თოფის ქუხილით და სნაიპერის ტყვიით დამთავრდებოდა აფხაზეთში, საქართველოს მიწაზე.

გელაშვილებმა კიდევ ერთხელ შეაქუხეს ცას თოფი, როცა მეორე ვაჟი ზურაბი დაიბადა; ზურაბი, ახლა უკვე მოწიფული ვაჟკაცი, ჩემს წინ დგას, ექვსი თვის გაუპარსავი წვერით, – დინჯი, მკაცრი შეხედულების, სევდა ჩასდგომია თვალებში და საუბრისას ეცრემლება კიდეც, მკერდზე ორი პატარა სურათი აქვს მიბნეული, ერთი საკუთარი ძმის მერაბის და მეორე კი ტრაგიკულად დაღუპული ბიძაშვილის დათო გელაშვილის, ასევე ახალგაზრდა და სიცოცხლეზე გულდაწყვეტილის.

იმერეთში ერთ-ერთი ულამაზესი სოფელია ნადაბური. მაღალ მთებს შორის მოქცეული, ტაფობზე გაშლილა სოფელი და ისეთი მაღალი სულის ადამიანებს ზრდის, როგორიც მერაბი იყო.

საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ ქალაქს მიაშურა ყმაწვილმა. შრომას ნაჩვევმა ჭაბუკმა მე-4 სამშენებლო ტრესტში ელშემდუღებლად დაიწყო მუშაობა, საიდანაც მიწისძვრით დაზიანებულ ონში საკუთარი სურვილით წავიდა და მთელი წლის მანძილზე იქ მუშაობდა.

შრომაც ისეთივე ვაჟკაცური იცოდა, როგორც ბრძოლა.

სიმღერა უყვარდა და სიმღერით წავიდა ფრონტზე.

„სიმღერით გარდაიცვალაო“ – წერენ მისი თანამებრძოლები.

სტენდისთვის ფოტოები შეაგროვა მამუკა ჭიპაშვილი დაბადებული ხარაგაულში 1971 წელს