სულხანიშვილი  იოანე მღვდელი, 1820წ. მეტეხი (თბილისი) ღვთიმშობლის ეკლესია

გურგენიძე  სვიმონ მღვდელი, 1830, 1840წ. თბილისის უფლის მირქმის ეკლესია

გურგენიძე მიხეილი (30.10.1822, ქ. თბილისი, – 18.07.1868, ქ. მოსკოვი), დეკანოზი.

დაიბადა მღვდლის ოჯახში. 1843 წ. დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია. იმავე წლის 10 ოქტომბერს თბილისის სიონის საკათედრო ტაძარში ეგზარქოსმა ევგენიმ (ბაჟენოვი) დიაკვნად აკურთხა, 17 ოქტომბერს მღვდლად დაასხა ხელი და თბილისის მაცხოვრის მირქმის ტაძრის წინამძღვრად დანიშნა. მისი პატიოსნება და მართლისმოყვარეობა შეუმჩნეველი არ დარჩა საეკლესიო მმართველობას და 1845 წ. ნოემბერში იგი თბილისის ეკლესიების მთავარხუცესის თანაშემწედ დაინიშნა. ამავე წელს დაქვრივდა. 1848 წ., როდესაც რუსეთში ქართული საეკლესიო-საღვთისმსახურო წიგნების ბეჭდვის საკითხი აღიძრა, გურგენიძეს, როგორც ქართული ენის კარგად მცოდნეს, დაეკისრა რედაქტორ-კორექტორის მოვალეობა და ამ მიზნით მოსკოვში გაიგზავნა. იქ ის დაუახლოვდა ქართველ ბატონიშვილებს და საქართველოს უკანასკნელ დედოფალ მარიამს, რომელმაც იგი თავის ამალაში ჩარიცხა. 1850 წ., დედოფლის გარდაცვალების შემდეგ, გურგენიძეს დაენიშნა პენსია 400 მან. ოდენობით.

1850 წ. მოსკოვის ლაზარევის აღმოსავლეთის ენების ინსტიტუტში და მოსკოვის კონსტანტინეს სამიჯნაო ინსტიტუტში ქართული ენის მასწავლებლად დაინიშნა. 1857 წ. დეკანოზის პატივი მიენიჭა. 1859-1860 წწ. თან ახლდა ქართველ ბატონიშვილებს საზღვარგარეთ მოგზაურობისას და მათთან ერთად მოიარა ინგლისი, გერმანია, საფრანგეთი და სხვა ქვეყნები. იყო ქველმოქმედი, თავმდაბალი, სამშობლოს მოყვარული. იგი მამობრივად ზრუნავდა რუსეთში მცხოვრებ ქართველ სტუდენტებზე. 1864 წ. ითხოვა საქართველოში დაბრუნების ნებართვა, თუმცა ვერ მოხერხდა. 1868 წ. სააღდგომოდ გურგენიძე გაცივდა, ერთხანს იავადმყოფა და გარდაიცვალა. დაკრძალეს 21 ივლისს.

მოსკოვში გურგენიძის დაკრძალვას დაესწრო ცნობილი საზოგადო მოღვაწე ნ. ცხვედაძე, რომელმაც ჟურნალ „დროებაში“ საკმაოდ ვრცელი წერილი გამოაქვეყნა მის შესახებ. იგი მოკლედ აღწერდა გურგენიძის ცხოვრებას და საუბრობდა მის დადებით თვისებებსა და იმ სიკეთეზე, რომელიც მან აღასრულა თავისი ხანმოკლე სიცოცხლის განმავლობაში. აი, რას წერდა იგი: „განსვენებულ დეკანოზ მ. გურგენიძის ხასიათში სხვათა შორის ის იყო შესანიშნავი, რომ მხოლოდ ის ქართველები უყვარდა, რომლებიც თავის საქმეს ბეჯითად ეკიდებოდნენ. ამგვარი ყმაწვილისათვის ის თავს არ ზოგავდა, რადგან დარწმუნებული იყო, რომ ამ გვარად კაცები თავისდროზე გამოსადეგი იქნებიან თავის ქვეყნისათვის.

... დეკანოზი გრიგოლი ამ სოფლად მოკვდა; მაგრამ არ მომკვდარა და არც მოკვდება მისი სახელი ჩვენ ყმაწვილ კაცებს შორის. ახალ თაობას მოსდევს იმოდენი ძალი, სიმართლის სიყვარული და ცოცხალი მეხსიერება, რომ მაგ გვარი მიმართულების კაცების სახელი ჩაიბეჭდოს თავის გონებაში და ღირსეულად მოიხსენიოს ხოლმე“.

დიაკ. გ. მაჩურიშვილი

გურგენიძე მიხეილ (დეკანოზი) ავლაბრის წმინდა მარინეს სახელობის ეკლესია: საპატრიარქოს უწყებანი. თბილისი, 2012. 11-17 ოქტომბერი, N34 (647), გვ.18-20

ელიაშვილი  პლატონ მღვდელი, 1860, 1870წ. ავლაბრის (თბილისი) წმიდა მარინეს ეკლესია

ჩიქოვანი  ანტონ მღვდელი, 1870წ. მუხრანი (მცხეთა) წმიდა მოწამე ქეთევანის ტაძარი. 1860წ. დიაკონი . ავლაბრის (თბილისი) წმიდა მარინეს ეკლესია 1890წ. მღვდელი, სუჯუნა (აბაშა) წმიდა გიორგის ეკლესია, 1893წ. ტყვირი (აბაშა) მაცხოვრის ეკლესია  1882წ. ნაესაკოვო (ნაესაკავო, აბაშა) წმიდა გიორგის ეკლესია  1893-1907წ. ლექარჩე (ჩხოროწყუ) მთავარანგელოზის ეკლესია 1912წ. ჭოღა II (ჩხოროწყუ) მთავარანგელოზის ეკლესია

ჩიქოვანი ანტონ პრიჩეტნიკი დიაკვანი 1866წ. მუხურის წმინდა ღვთისმშობლის სახ. ეკლესია

კანდელაკი  ილარიონ დიაჩოქი. 1870წ. ავლაბრის (თბილისი) წმიდა მარინეს ეკლესია, 1840წ. გომი (კასპი) ნათლისმცემლის ეკლესია

შოშიაშვილი სოლომონ 1851-1928წწ   მღვდელი. თბილისის სასულიერო სემინარიის პედაგოგი 1892წ ფოტო სხვა ფოტო, ფოტო ბიოგრაფია

ბერძენიშვილი მიხეილ დეკანოზი ფოტო 1898წ.  1897 წლამდე დუშეთში. 1871, 1880, 1888წ. დუშეთი წმიდა ნიკოლოზის ეკლესია

ტურიაშვილი ლაზარე ალექსის ძე  1845-1929წწ დეკანოზი დაბ. სოფ. ტიბაანი, სიღნაღი. ბიოგრაფია, ფოტო  

ტურიაშვილი  ლაზარე ალექსის ძე 

ტურიაშვილი  ლაზარე ალექსის ძე 1870წ. სიღნაღის წმინდა სტეფანეს ეკლესია, სიღნაღის მაზრა, 1877წ. გორი მიძინების (სობორი) ეკლესია

გულისაშვილი ზაქარია 1857-1914წწ მართლმ. მღვდელი დაბ. სოფ. ჯიმითი, გურჯაანი

ტატიშვილი იაკობ გრიგოლის ძე მღვდელი

ტატიშვილი იაკობ გრიგოლის ძე დეკანოზი 1920-იანი, 1899-1914წ. მღვდელი ბაკურიანი (ბორჯომი) წმიდა გიორგის ეკლესია 1898წ. დიაკონი, ბორჯომი წმ. იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია

ხმალაძე (დიასამიძე) ევგარე (ანდრია) ქრისტესიას ძე, 1886-1976წწ. არქიმანდრიტი, დაბ. სოფ. სარო

ტლაშაძე ლევან ალექსანდრეს ძე 1890-1969წწ დეკანოზი დაბ. სოფ. ხიდისთავი. გორი  სხვა წყარო თბილისის მამა დავით გარეჯელის სახელობის ეკლესია : ფოტომატიანე საპატრიარქოს უწყებანი. თბილისი, 2013. 3-9 ოქტომბერი, N32 (691), გვ.17-20

ტლაშაძე ლევან ალექსანდრეს ძე 1890-1969წწ დეკანოზი დაბ. სოფ. ხიდისთავი. გორი  1917წ. მედავითნე გორი ოქონის, ღვთიმშობლის (საკათედრო) მიძინების ტაძარი 1910წ. გორიჯვარი (გორი) წმიდა გიორგის ეკლესია

წყარო: მამა დავითის ტაძრის წინამძღვრები (არასრული სია)

1957-1959 დეკანოზი ლევან ალექსის ძე ტლაშაძე

დეკანოზი შიო კაიშაური და მისი სიძე დეკანოზი ლევან ტლაშაძე ოჯახებით.

ალადაშვილი ამბროსი 1873-1955წწ არქიმანდრიტი დაბ. სოფ. ზემო მაჩხაანი, დედოფლისწყარო

მართლაც, 1923 წლის 19 აპრილს მარტყოფის აღმასრულებელმა კომიტეტმა აღწერა მონასტერი. მეორე დღეს მამა გერმანე წერილს უგზავნის საკათოლიკოსო საბჭოს: ,,მონასტრის საძმო შესდგებოდა 12 კაცისაგან (ჩვენთვის ცნობილია ცხრა ბერის ვინაობა, ვინც იმ პერიოდში მარტყოფის მონასტერში მოღვაწეობდა, ესენი იყვნენ: არქიმანდრიტი გერმანე, მღვდელმონაზონი ევაგრე დიასამიძე, მღვდელმონაზონი ხარლამპი ხომასურიძე, მღვდელმონაზონი ანტონი ოროჟანდოვი, მღვდელმონაზონი იოანე მაისურაძე, ბერდიაკონი იოსები ხარაზიშვილი, ბერდიაკონი აითალა ძამაშვილი, 

ფურცელაძე ბესარიონ, მღვდელი სოფელი კაკი, საინგილო (ახლ. აზერბ.) ცნობის ფურცელი : ყოველდღიური გაზეთი. თბილისი, 1896. 12 დეკემბერი. N 54. გვ. 3.

ხუციშვილი ხარლამპ ნიკოლოზის ძე  (1868 -1956წწ.). დეკანოზი დაბ. ყვარელი  ავლაბრის წმინდა მარინეს სახელობის ეკლესია, ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ. საპატრიარქოს უწყებანი. თბილისი, 2018. 15-21 ნოემბერი. N 33 (903). გვ. 18-20. 1905წ. დიაკონი, ბორჯომი წმ. იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია

წყარო: მამა დავითის ტაძრის წინამძღვრები (არასრული სია)

1943-1953 დეკანოზი ხარლამპი ნიკოლოზის ძე ხუციშვილი (+22.0 1.1956)